سخن مردم: حبیب قاسمی | شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان را می گویم. شبی بزرگ، آن شب ستاره ها غمگنانه به کوفه می نگریستند و ماه از شرم، خود را با ابرها پوشانده بود.
به گزارش سخن مردم: بغض آسمان که باز شد، زمین به حال خود گریست. شب شهادت بزرگ مرد تاریخ شیعه، فرزند کعبه، یار و یاور پیامبر عظیم الشان اسلام در این شب، تنها نه امت، یتیم شده بود، بلکه انسان سند افتخار و برگ برنده خود را در برابر ابلیس گم کرده بود.
از در و دیوارهای کوفه ناله می بارید و وحشت سراسر آن را فرا گرفته بود، در حالی که کوفه سراسر سکوت بود ولی هنگامی که گوش ها ندای قُتِلَ امیرالمؤمنین را شنیدند، تن ها پای ایستادن نداشتند.
مردم گیج و مبهوت شدند و ناباورانه خبر را زمزمه می کردند.همه عزادار بودند و امشب در این شب بزرگ جهان شیعه عزادار است.فریاد یا علیا از در و دیوار هر شهری به گوش می رسد.
از زن و مرد از پیر و از جوان همه و همه عزادارند و مراسم عزاداری برپا نموده اند، استان سترگ بوشهر که دارالحماسه جنوب ایران محسوب می شود هر ساله در این شب بزرگ که یکی از لیالی قدر است مردم متدین و عزادار در مساجد جمع می شوند و با قرائت قرآن و دعا به شب زنده داری و راز و نیاز با معبود مشغول شده و بارانی از اشک از دیدگانشان سرازیر می شود و عشق و ارادت قلبی خود را به امام اولشان ابراز می نمایند.
