سخن مردم: حبیب قاسمی |نگه داشتن احترام والدین یکی از مسائل بسیار مهم و باارزش است که در بسیاری از روایات توسط بزرگان دین به اهمیت این موضوع اشاره شده است.

به گزارش سخن مردم:کسی که احترم پدر و مادر خود را نگه ندارد و با عصبانیت و صدای بلند با آنان صحبت کند، نه تنها در آخرت مورد عذاب خدای سبحان واقع می‌شوند، بلکه در دنیا هم هیچ از زندگی خود سود و بهره ای نخواهد برد. ما در زمان خود، شاهد هستیم کسانی که با پدر و مادر خود هیچ برخورد مناسبی نداشته اند، چطور گرفتار از هم پاشیدگی زندگی می‌شوند و همواره در زندگی خود دچار مشکل می شوند.
بنابراین، کسانی که می‌خواهند در این دنیا از زندگی راحت و مطلوبی برخوردار باشند، باید با پدر و مادر با مهر و محبّت برخورد کنند و همیشه با خوشرویی با آنان رفتار کنند تا به زندگی خود، سامان ببخشند و شیرینی زندگی، در خانواده آنها همواره شعله ور بماند.
به دلیل اهمیت این موضوع در قرآن کریم سفارش‌های متعددی درباره آنان فرموده است و در مواردی حتی احسان و احترام به والدین را پس از مساله توحید بیان کرده است
. امام صادق(علیه السلام) فرموده است: قال یأتی یوم القیامه شی ء مثل الکبه فیدفع فی ظهر المؤمن فیدخله الجّنه، فیقال: هذا البرّ. (اصول کافی، ج ۲(باب البرّ بالوالدین)، ص ۱۵۸) روز قیامت، سپری محافظ آنها خواهد شد و در بهشت بر سر مؤمن افکنده گردد و او را داخل بهشت می‌کند و گفته می‌شود که این، دلیلی ندارد به جز آنکه احترام به والدین خود را فراموش نکرده اند.
در حدیثی دیگری از امام باقر(علیه السلام) نیز بیان شده است: أربع من کنّ فیه بنی اللّه له بیتاً فی الجنّه: من آوی الیتیم، و رحم الضعیف و أشفق علی والدیه، و رفق بمملوکه. (الخصال، شیخ صدوق، ج۱ص۲۱۱ح۴۶)
چهار دسته از افراد هستند که اگر این خصوصیات را داشته باشند خداوند بزرگ برای آنها در بهشت مکانی در نظر خواهد گرفت:
کسی که یتیمی را پناه دهد؛
به ضعیف ترحّم کند؛
به پدر و مادر، مهربان باشد؛
با مملوک خود مهربان باشد و با او مدارا کند.
در آیات قرآن و روایات ائمّه معصومین (علیهم السلام)، تمام کارها و اعمالی که راه ورود به بهشت را آسان می سازد و او را در جایگاهی رفیع قرار می‌دهد، کاملاً مشخّص شده است که البته ما درصدد بررسی همه این صفات نیستیم؛ ولی به مناسبت، اوصافی را بیان می‌کنیم تا با عمل به آنها، از جمله کسانی باشیم که از این نعمت جاوید خداوند، بهره مندند.
در روایتی بیان شده است: وقتی حضرت موسی با پروردگارش مناجات می‌کرد، مردی را دید که مناجات می‌کند. حضرت موسی به مقام و درجه او غبطه خورد. بیان کرده اند:
«پروردگارا! چطور بنده ات به این مقام رساندی؟». فرمود: ای موسی! این فرد نیکی و احترام به پدر و مادر خویش را رعایت می نمود.